Historie

Reeds op jonge leeftijd begint Ernst te trommelen en negen jaar lang volgt hij trouw muzieklessen. Zijn eerste band van enige importantie luistert naar de naam Highway Chile ,die in het begin van de jaren tachtig in Rotterdam ontstaat. Eerst als trio, later als kwartet en quintet, maakt Higway Chile snel furore. De band komt vooral in de belangstelling te staan door het verzorgen van diverse voorprogramma's van grote acts. Zo deelt de groep het plankier met Y&T, MSG, Motörhead en Accept. Begin 1983 brengt de groep haar eerste LP uit, getiteld Storybook Heroes. In die tijd geldt Highway Chile als een absolute topact in de Benelux. Tijdens de opnamen van het tweede album ontstaat er echter een scheuring binnen het kamp.

Ernst van Ee vertrekt met gitarist Ben Blaauw in het kielzog. Samen starten zij in april 1984 de formatie Helloïse op. Een band met ongekende potentie. Binnen een jaar staan de platenfirma's al te dringen. Helloïse brengt onder de bezielende leiding van Ernst twee albums uit (Cosmogony - 1985 en Polarity - 1987) die ook vandaag de dag worden gezien als hoogtepunten in de Nederlandse hardrockhistorie. In de loop van 1988 verlopen de zaken bij Helloïse wat minder.

Ernst besluit het over een andere boeg te gooien. Hij gaat drum clinics geven en werkt mee aan diverse projecten die hem muzikaal de gelegenheid bieden om binnen de rockmuziek zijn grenzen ietwat te verleggen en meer muzikale stijlen uit te proberen. Zo raakt hij betrokken bij een instrumentaal project met gitarist Peter Magnee, wat resulteert in de prima plaat Voodooplay. Daarna speelt hij drie platen vol van de Hongaarse gitarist Tamas Szekeres met wie hij ook toert. In de jaren negentig heeft hij een reputatie opgebouwd als ‘redder in nood'. Diverse groepen en artiesten roepen Ernst te hulp als het gaat om het maken van opnamen en/of het afwerken van optredens. Hij drumt op de afscheidstoer van Vengeance, treedt op met de Joegoslavische gitarist Misha Calvin, musiceert samen met de huidige Elegy-vocalist Ian Parry en is lid van de death metalband Threnody, waarmee hij muziek opneemt die je wellicht niet van hem zou verwachten. Juist het spelen in Threnody geeft Ernst de gelegenheid te tonen van meerdere markten thuis te zijn. Het is dan ook niet vreemd dat de lezers van het bekende blad De Slagwerkkrant de Rotterdammer vele malen uitroepen tot beste rockdrummer van de Benelux.

Van Ee is ook te horen op de allereerste cd van Ayreon (The final experiment). Een cd die te boek staat als een internationale mijlpaal in de hardrockmuziek. Ergens in 1996 komen de eerste twee Helloïse-platen voor het eerst op cd uit. Ernst is de initiator achter de reünietoer, die dermate succesvol verloopt, dat de band in de originele samenstelling de cd ‘A Time And A Place For Everything' (1998) aan de catalogus toevoegt. De promotietoer voor deze cd verloopt eveneens succesvol. Er wordt besloten een cd te maken die helemaal aansluit bij de, toch ietwat veranderde, melodieuze heavy-rock muziek van tegenwoordig. De muziek moet bombastischer en progressiever worden. De mannen zijn het nog niet verleerd. In 2001 ziet Fata Morgana het licht.

Het nieuwe millennium ging voor Ernst echter van start met zijn eerste solo-cd Powerplay (later Europees uitgebracht als Dance with an angel). In de loop van 1999 heeft Ernst ,samen met gitarist Peter Magnee, hard gewerkt aan deze cd die naast instrumentale ook vocale tracks bevat, waarbij de nadruk op stevige metal ligt. Op Powerplay blikt de drummer ook terug op zijn eigen jeugdhelden Cozy Powell en The Sweet, van beide artiesten vindt u een bewerking terug op deze cd. Uiteraard zijn er naast Ernst en Peter ook andere muzikanten te horen op Powerplay (Dance with an angel), zoals de krachtige zangers Robert Soeterboek (bekend van o.a. Ayreon), Stan Verbraak (Helloïse) en Pete Lovell (Picture, Emergency). Powerplay laat in alle opzichten horen hoe moderne hardrock klinkt en is gelijk een blauwdruk voor alle jonge slagwerkers die dromen van een loopbaan in de rockmuziek.

In 2000 gaat Ernst spelen bij de metalcore band Blind Justice en met deze band speelt hij oa als begeleidingsband van de Osdorp Posse.Vele optredens worden gedaan waaronder optredens op Lowlands en Pukkelpop. 

Rond 2002 besluiten Ernst en Martin Mens (de originele oprichter van Highway Chile)Highway Chile opnieuw op te richten.Naast Ernst op drums en Martin op gitaar wordt de band aangevuld met Atilla Szabo en Edwin den Haag van Blind Justice op respectievelijk gitaar en bas.Als zanger wordt Robert Soeterboek aangetrokken.In deze bezetting wordt de live cd On the road again opgenomen en intensief getoert.Na verloop van tijd verlaten Robert,Atilla en Edwin de band en worden vervangen door allereerst Gert Nijboer op gitaar en later Stan Verbraak op zang en Marchell Remeeus op basgitaar.Laatste 2 uiteraard bekend van Helloise.De band speelt in deze bezetting tegenwoordig nog enkele malen per jaar .

Van 2003 t/m 2008 maakt Ernst deel uit van de bands van de Amerikaanse progrockers Lana Lane en Erik Norlander .In verschillende bezettingen wordt er meermaals getoerd door Europa,Amerika en Japan .Vaste waarde in de verschillende bands is ook de Nederlandse gitaarbeul Peer Verschuren (oa ex-Vengeance) Enkele wapenfeiten uit deze periode zijn 2 cd’s met Lana Lane genaamd Lady MacBeth en Red Planet Boulevard .Tevens wordt er in Japan een Dvd geschoten die uitkomt onder de naam 10 th Anniversary concert.Er wordt oa gespeeld op het prestigieuze Sweden Rock festival.

Met Erik Norlander and friends wordt er de cd Stars rain down uitgebracht en de Dvd Live in St Petersburg (Russia).Op zang en bas op deze Dvd is te horen Kelly Keeling.

In 2005 wordt er nog een cd uitgebracht met het opnieuw leven ingeblazen Threnody ,genaamd Control .Na een aantal optredens gaat de band echter definitief ter ziele.

In 2007 treedt Ernst toe tot het Bluesrocktrio Rob Orlemans & Half Past Midnight (HPM), een trio rond gitarist/zanger Rob Orlemans. Hiermee wordt al gelijk veel gespeeld in binnen en buitenland en een Dvd geschoten genaamd Open the cage. In 2010 volgt er een studioplaat genaamd Into the spirit. Weer volgen er veel optredens (oa op Culemborg Blues). De jaren daarna wordt er oa gewerkt aan de voorbereidingen voor de opvolger van Into the spirit. Deze ziet begin 2013 het daglicht onder de naam Highway of love. Het album krijgt geweldige kritieken dus alles ziet er rooskleurig uit.

Ook is 2013 het jaar van de door de fans langverwachte reunie van Helloise. Na een korte voorbereiding doet de band een eenmalige show in Cultuurpodium de Boerderij in Zoetermeer. De show wordt gefilmd en een dvd is in de maak…

Het is nu januari 2014 als ik dit schrijf en ik wil iedereen die dit leest de allerbeste wensen doen voor het nieuwe jaar. Ik ben superblij met deze nieuwe website, wederom gemaakt door Ferry de Jong (ook de maker van mijn vorige website), top gedaan, goser!!!

Mijn plannen voor 2014 zijn ,veel spelen met mijn verschillende bands en projecten. Een nieuw project is BadCoh. De band speelt classic rockcovers en doet een tribute aan Bad Company. Verder uiteraard de DVD release van het Helloise reünieconcert en er zal weer gewerkt worden aan een nieuwe cd met HPM, die hopelijk aan het eind van dit jaar uitgebracht kan worden.

Ik ga er in ieder geval weer volop tegenaan volgens het motto: Hit ‘m Hard en Let the drums do the talking!